Polskie prawo jazdy

Polska jest krajem członkowskim Unii Europejskiej, wobec tego posiadacze prawa jazdy (řidičský průkaz) wydanego w Polsce nie są zobligowani do wymiany dokumentu na czeski, bez względu na długość czy rodzaj pobytu.

Czeskie prawo jazdy

Jeśli ktoś pozostający dłużej na terytorium Republiki Czeskiej zdecyduje się ubiegać o wydanie czeskiego prawa jazdy, musi spełnić następujące warunki:

• być w odpowiednim wieku (istnieją ograniczenia w zależności od kategorii prawa jazdy);
• posiadać zaświadczenie o stałym lub czasowym pobycie w Republice Czeskiej wydane przez oddział policji do spraw cudzoziemców (Cizinecká policie);
• mieć pobyt tymczasowy trwający przynajmniej 185 dni, chyba że wnioskujący jest w stanie udowodnić, że przygotowuje się na pobyt z powodów zawodowych (praca) i pobyt ten będzie trwał przynajmniej 6 miesięcy;
• zdać pomyślnie egzamin potwierdzający umiejętność kierowania pojazdem;
• złożyć wniosek o wydanie prawa jazdy w odpowiednim urzędzie gminnym lub wojewódzkim (obecní úřad, krajský úřad).

 Jak wygląda czeski kurs prawa jazdy i jak się do niego przygotować?

Dokładnie tak samo jak w Polsce potrzebne będzie zaświadczenie od lekarza o zdolności do kierowania pojazdem. Lekarz zbada przede wszystkim wzrok i słuch delikwenta ubiegającego się o prawo jazdy. Koszt wydania zaświadczenia nie powinien przekroczyć ok. 250 Kč (ok. 30-40 zł).

Niezbędny formularz zaświadczenia można uzyskać bezpośrednio w szkole nauki jazdy. Przed zapisem należy również wypełnić odpowiedni wniosek o przyjęcie na kurs. Koszt lekcji waha się w zależności od kategorii i oczywiście istnieją niewielkie różnice między poszczególnymi szkołami. Najbardziej popularna kategoria B to wydatek ok. 10 tys. koron (1,5 tys. zł).

W wielu szkołach typowym wyposażeniem jest symulator (trenažér). Wygląda to mniej więcej jak połowa samochodu (siedzenie kierowcy, kierownica, pedały, skrzynia biegów, ręczny hamulec, wszystkie kontrolki). Służy do nauki podstawowych umiejętności (uruchamianie auta, zmiana biegów, redukcja biegów itp.). Imituje nawet dźwięk silnika, tak by kandydat na kierowcę przed swoją pierwszą jazdą w prawdziwym samochodzie był już w stanie wychwycić momenty, w których należałoby zmienić bieg w zależności od obrotów silnika. Ćwiczeniom na symulatorze towarzyszą nagrane instrukcje – najpierw w charakterze opisu czynności, a chwilę później lektor wydaje komendy, które trenujący musi wykonywać w czasie realnym.

Naukę teorii przyszły kierowca musi opanować samodzielnie. Przy zapisie na kurs może zaopatrzyć się w podręcznik zawierający zwykle płytę CD, na której nagrane są filmy instruktażowe oraz testy. Może też liczyć na konsultacje ze strony trenerów.

Podstawą kursu są oczywiście jazdy.

Kurs trwa zwykle 2-3 miesiące i kończy się egzaminem, który składa się z części teoretycznej i praktycznej. Część teoretyczną kandydat na kierowcę zdaje w urzędzie. Natomiast część praktyczna odbywa się w danej szkole nauki jazdy pod nadzorem policjanta oraz kontrolera z urzędu. W przypadku oblania egzaminu, osoba ubiegająca się o prawo jazdy ma prawo do powtórki, oczywiście za dodatkową opłatą.

W ofercie szkół nauki jazdy nie brakuje również możliwości wykupienia jazd doszkalających dla kierowców, którzy pragną poszerzyć lub doszlifować swoje umiejętności.